මහගෙදර දෙන්න ඕන පිරිමි ළමයි ඉන්න කෙනෙකුටමද?

මේක කලින් "සමාජයට උවමනා නිසා කරදුන් කසාදය" ලිපියේ අයියාටම සම්බන්ධයි.

මේ අයියගේ දරුවා පිරිමි ළමයෙක්. ඒ කියන්නෙ පුතෙක්. ඉතින් මේ අයියාගෙ අයියලාට අක්කලාට හරිම සතුටුයි ඒ ගැන. ඒ මොකද දන්නවද? පරම්පරාව ගෙනියන්න කොල්ලෙක් ඉන්නවලු. මේ දරුව ඉපදෙන්න කලින් ඒ අයියගෙ ම අයියා කෙනෙක් "පරම්පරාවෙ ගෙදර කොල්ලෙකුට දෙන්න ඕන. පරම්පරාවෙ ගෙදර පිට යන්න දෙන්න හොඳ නෑ" කිය කියා ඒ අයියා හිටපු ගෙදර තමන්ගෙ පුතාට ලියවගන්න උත්සාහ කරා. තව දෙයක් කියන්න බැරිවුනා. මම මේ කතා කරන (කතාවේ කතානායක) අයියගෙ අයියා කෙනෙක්ට තමයි මහගෙදර මුලින්ම ලියලාදෙන්න හිටියෙ. නමුත් ඒ අයියාට හිටියෙ ගෑණුදරුවන්ම 3 දෙනෙක් නිසා පවුලෙ කට්ටිය එයාට ගෙදරින් අයින් වෙලා වෙනම ගෙදරක් හදාගන්න සිද්ද වෙන විදියට වැඩ කරා. ඊට පස්සෙ තමයි අපේ කතානායක අයියාව ඒ ගෙදර පදිංචි කරේ. ඊයේ පෙරේදා දවසක තමයි මට මේ දේ පැහැදිලි වුනේ.

ඉතින් අලුත්ම කතාවට එනවානම් දැන් මේ පවුලෙ අය සතුටින් ඉන්න බව කිව්වානෙ. ඒ පිරිමි දරුවා නිසා කියලාත් කිව්වනේ. මට ඉතින් ප්‍රශ්ණ ගොඩක් මතු වෙනවා

• හැම ගෙදරම පිරිමි ළමයි විතරක් ද හදන්න ඕනි.? එහෙම වුනොත් ලංකාවෙ ඉන්න කොල්ලන්ට කසාදබඳින්න කෙල්ලො ගේන්නෙ දකුණු ඉන්දියාවෙන්ද?
• ගෙවල් අයිති වෙන්න ඕන පිරිමි අයට විතරද?
• ගෑණු ළමයි කසාද බැන්දම තමන්ගෙ මහගෙදර ඉන්න බැරිද? (බින්න විවාහය කියලා එකක් O/L සමාජ අධ්‍යයනය/ඉතිහාසය ට ඉගෙන ගත්ත වගේ මතකයි)

පවුලෙ එකම දරුවා පිරිමි දරුවෙක් වෙන එකයි, පවුලෙ වැඩිමල් දරුවා පිරිමි දරුවෙක් වෙලා අනික් අය ගැහැණු දරුවන් වෙන එකයි දෙකම ඒ දරුවට හොඳ නෑ කියලා තමයි මම හිතන්නෙ..

• පවුලෙ එකම දරුවා පිරිමි දරුවෙක් වුනාම ඒ දරුවගෙ අම්මයි තාත්තයි ඒ දරුවව ගොඩක් ආරක්ෂා කරනවා. ඒ නිසා ම නිදහස ගොඩක් සීමා කරනවා.. ඉතින් ඒ ගෙදරින් බොහෝවිට බිහිවෙන්නෙ ගෑණුළමයෙක්ට වඩා ආරක්ෂා කරපු තනියම කිසිම දෙයක් කරන්න බැරි තරුණයෙක්. ඒ අතරම සමහර අවස්ථා වලදි තමන්ට ලැබෙන නිදහස උපරිමයෙන් පාවිච්චි කරන්න යොමු වෙනවා. එතනදි සමහරවිට ජීවිතය අනතුරේ දාගන්න/විනාශ කරගන්න වුනත් බැරි නෑ.

• පවුලෙ වැඩිමල් දරුවා පිරිමි දරුවෙක් වෙලා අනික් අය ගැහැණු දරුවන් වෙන එක කියන්නෙ පිරිමි දරුවා තමන්ගෙ ගෙදරම ආගන්තුකයෙක් වෙන එකයි. එනම් පවුලේ වැඩිමල් දරුවා ගෙදරින් ඈත් වෙනවා/පවුල කෙරෙහි බැඳීම නැති වෙනවා කියන එකයි. ඒක වෙන්නෙ කොහොමද කියනවා නම් අනික් සියලුම දරුවන් ගැහැණු දරුවන් වුනාම (මම මෙතනදි කතා කරන්නෙ අයියයි නංගියි කියන දේ මිසක් අක්කයි මල්ලි යි හරි අයියයි මල්ලියි කියන දේ නෙවෙයි) තාත්තායි අම්මයි දෙන්නාම ඒ ගෑණු දරුවා ගැන යොදන අවධානයෙන් 1% වත් පිරිමි දරුවා ගැන යොදන්නෙ නෑ. අවධානය යොදනවා කියන්නෙ මුදල් වියදම් කිරීම, අවශ්‍යතා ඉටුකිරීම පමණක්ම නොවෙයි. පිරිමි දරුවට තමන්ගෙ දෙමාපියන් සමඟ එකට සිටීමේ හැකියාව , ප්‍රශ්ණ විවෘතව කතා කිරීමේ හැකියාව නැති වෙනවා. දෙමව්පියන් තමන්ට ආදරය කරන බව දැනෙන් නෙ නැතිව යනවා. මොකද අයියයි දෙමාපියනුයි අතර නංගි ඉන්න නිසා. තවතු දෙයක්, නෑදෑයින් වුනත් ගෙදරට ආපුවම වැඩි කාලයක් ගතකරන්නෙ ගෑනුදරුවන් එක්කයි. දෙමාපියන් වුනත් හිතන්නෙ /කියන්නෙ "කොල්ලෙක් නෙ. දැන් ඉලන්දාරියෙක් නෙ" කියලායි.ඉතින් කොලුවා තමන්ටම සීමා වුනු (සංවෘත) ලෝකයක ජීවත් වෙන්න පටන් ගන්නවා.

මේකෙන් සිද්ද වෙන හොඳකුත් තියෙනවා. එනම් දරුවා තනිවම තමන්ගෙ කටයුතු කරගන්න පටන් ගන්නවා. නමුත් තමන්ගෙ දරුවා නිවස කෙරෙහි බැඳීම අඩුවීම පසුකාලයක දෙමව්පියන්ගෙම දෝෂදර්ශණයට ලක් වෙනවා. මේ බව කවුරුවත් කවදාවත් (දෙමව්පියන්) තේරුම් ගන්නෙ නැතිබව විශ්වාසයි.

ඉතින් මම කියාගෙන ආපු මහගෙදර පැවරීම කියන දේ ගත්තොත් "මහගෙදර පිරිමි ළමයෙකුටම දෙන්න ඕන" කියන දේ වෙනස් විය යුතු බව මම විශ්වාස කරනවා. මොකද පිරිමි දරුවන්ට (පවුලට බැඳීම අඩු) ගෙවල් ලියලා දීලා පරම්පරාව ගෙනියනවාද නැත්නම් දෙමව්පියන්ට ආදරෙන් සලකන කෙනෙකුට ගෙදර දීලා දෙමව්පියන් තමන්ගෙ අන්තිම කාලය සතුටින් ගත කරනවාද කියලා හිතන්න ඕන දෙව්පියන් මයි. ඒ ගැහැණු දරුවෙක්ද පිරිමි දරුවෙක්ද කියන දේ වැදගත් නෑ.


මේ දක්වපු සිදුවීම් වලට සමාජයේ ඕන තරම් උදාහරණ තියෙන අතරම මෙයින් අපගමනය වන අවස්ථා ද ඕනතරම් තියෙන බව මම දැකලා තියෙනවා.

2010-04-15
rh