අපේ ආතල් එක.

ලංකාවේ ඉන්න අපි ආතල් ගන්නේ ලෝකේ කිසිම කෙනෙක් ආතල් නොගන්නා අමුතුම ආකාරයකටය. ඒ අපි ඉන්දියන් සාගරයේ (අ)මුතු ඇටේ ජහමනයා නිසාවෙන්දැයි සැක මතුවන්නේය. 

අපි පින් පව් විශ්වාස කරන නිසා පව් කිරීමට අකැමැත්තෝය. පින් කරන්න කැමැත්තෝය. අපට පින් කරන්න ගොඩාක් ආකාර විටින්විට මතුවන්නේ අපි පින් කිරීමට සැදී පැහැදී ඉන්නා නිසායැයි සිතෙන්නේය.  අපට පින් අතේ වැඩක් කරගන්න පුලුවන් කාලයක් ආයෙත් ඇවිත් තිබෙන්නේය.

විල මැද බංගලාවේ පුරප්පාඩු පුරවා පිං සිද්ධ කරගන්නත් ඒ පින ගැන හිතමින් ආතල් ගන්නත් අපට දැන් අවස්ථාව උදාවී එහෙම නැත්නම් උදා කර ඇත්තේය. අපි කැපුවත් පාට අපේ පාට නිසා අපිට ඕන පාටේ කෙනෙක් විලමැද බංගලාවට යවන්න දැන් අපට පුලුවනිය. අපේ පාට කෙනෙක් බංගලාවට නොගිහින් වෙන පාටක කෙනෙක් බංගලාවේ සැප විදිනකොට අපිට දුකය. ඒ අපේ පාටේ කෙනාට බංගලාවේ සැප විදින්න දෙන්න නොලැබුන එකටය. කොහොමහරි අපේ පාටේ කෙනා බංගලාවට ගිහින් ආතල් ගන්නාවිට අපි ඒ ආතල් බලමින් ආතල් ගන්න හරිම කැමතිය. ඒ අපේ එකා සැප විදින්න දීලා අනෙක් එකා බංගලාවෙන් එලියට ආපු නිසාය. තවත් එකෙක් ඌ කැමති පාටේ එකා බංගලාවට නොගියා කියා දුක් වෙන්නේ ඊළග වතාවේ අපේ පාටේ එකා බංගලාවට යවනවාමයි කියමින්ය. ඒ ගැන හිතමිනුත් ආතල් ගන්නේ අපිමය. 

බංගලාවට ගිය කෙනා බංගලාවේ අනෙක් අයත් එක්ක හොරා-පොලිස් කරාට හැංගිමුත්තං කලාට එහෙමත් නැතිනම් පොඩ්ඩක් රංඩු උනාට අපිට කමක් නැතිය. ඇත්තටම උන් හිතාන ඇත්තේ රටේ ලොකුම ප්‍රශ්නය විල මැද බංගලාවට හරි තැන තැන තියෙන පොඩි බංගලාවකට හරි කාලෙන් කාලෙට කට්ටිය යවන එක කියාය. ඒ වගේම අපේ යුතුකම/වගකීම උන්ව බංගලාවට යවන එක කියාය. ඉතින් අපේ එකා බංගලාවට යන්න කලින් අපි ළගට ඇවිත්, බංගලාවට ගියාම කරන්නං කීව කිසි දෙයක් නොකළාට අපිට කමක් නැත්තේ  අපේ එකා බංගලාවේ සැප විදිනවා දකින එක  අපිට ඊට වඩා  ආතල් නිසාය. 

ඒ ආතල් එක නොකැඩී අපිට එදා වේල කන්න නොලැබුනත් මොකෑ කියා හිතන්නේ අපි ඉන්දියන් සාගරයේ (අ)මුතු ඇටේ ඉන්න අමුතු අය නිසාවෙන්ය. 

ඒ අතින් A land like no other  කියනා කියමන අපේ රටේ ජහමනයාට හරියටම ගැලපෙන්නේය.

පලි: හැංගිලා වෙස්මූණු බැදගෙන හැංගිලාම නටපු සමහරු වෙස්මූණු නැතිවම එළිපිට නටන්න පටන්ගත්තු එක තවත් ආතල් එකක්ය.