ණයක් අරන් ත්රීමලේ ටැංකි ටික හදන්න තිබුනා. එහෙනම් මේ වෙද්දි කලාපෙ ලොකුම තෙල් ගබඩාව.
ණය අරන් රට ඇතුලෙ කර්මාන්තශාලා ටිකක් හදන්න තිබුනා. ජංගි මැහුවත් රටට ආදායම් ගේන්න තිබුනා
තවත් දෙයක්, බැඳුම්කර වංචාවට මොනවා වුනත් පාස්කු ප්රහාරය නොවුනානම් මෙයැයිලට ආණ්ඩු බලය ගන්නවා කියන එක හීනයක් වෙන්න තිබුනා. අන්තිමට බැඳුම්කර වලට වුන දේකුත් නෑ, පාස්කු ප්රහාරයට වුනු දේකුත් නෑ.
මේ පහුගිය අවුරුදු 10 ඇතුලෙ රටේ සංවර්ධනයට කරපු ව්යාපෘති.
පොකුණ - ලංකාවෙ පෙන්වන නාට්ය ගානට, ඉන්න වේදිකා ප්රේක්ෂකයන් ට ප්රමාණවත් හෝල් තිබුනා. විවෘත කරාට පස්සෙ කී පාරක් නාට්ය පෙන්වලා තියෙනවාද ඒකේ.
මත්තල- කටුනායක රත්මලාන තියෙද්දි ලොකු අවශ්යතාවක් නැතිකොට ඇයි තව එකක්.
කුලුන - චැනල් ටික එකතැනට ගන්න ඕන වුනා. එහෙම කලේත් නෑ. කලත් පරණ කුලුණු ටික නැති වෙන් නෑ. දැනට තියෙන්නෙ කෝච්චියේ කොළඹ යන එකාට කොළඹ ලං වුනා කියලා අඳුර ගන්න උදව්වක් විතරයි
සම්මන්ත්රණ ශාලාව-සම්මන්ත්රණ කීයක් තිබුනාද
හයිවේ- පටන් ගන්න තිබුනෙ කොළඹ ට්රැෆික් අඩු වෙන විදියට කොළඹ ඇතුලෙ පාරවල් ටිකෙන්
වරාය-කීයක් වියදම් වුනත් චීනෙ ගත්තෙ ඩිස්කවුන්ට් ප්රයිස්.
පිට්ටනි- ජාත්යන්තර තරඟ තියන්න පලාතෙන් පලාතට පිට්ටනි මොකටද? බලන කෙනා කොහෙ තිබුනත් බලන්න යනවා. අනික හැමදාම තරඟ නෑ කියලා නඩත්තු නොකර ඉන්නද?
ජනගහනයට හරියන විදියට ආහාර නිපදවන්න ලෝකෙම පිලිගත් විදියට රසායනික කෘෂිකර්මය තියෙද්දි (රසායනික පොහොර කියන්නෙ ආසනික් දමන එක නෙවෙයි. කාබනික කෘෂිකර්මයෙදි තියෙන රසායන ශාක වලට අවශ්ය නිසි ප්රමාණ වලින් ලබා දෙන එක) දවසින් දෙකින් කාබනික කරන්න ගියා. රටේ කෘෂිකාර්මික නිෂ්පාදන ගත්තු කිසිම රටක් කාබනික නිෂ්පාදන ඉල්ලුවෙත් නෑ. 100% නෙවෙයි 20% වත කාබනික කෘෂිකර්මය කරන රටක් ඇත්තෙත් නෑ. ආහාර සුරක්ෂිත තාවය කැලේ. පිටරටින් ගේන ආහාර කාබනිකද කියලා කවුද දන්නෙ.අන්තිමේ නතර වුනේ රට ඇතුලෙ කෑම නැති වෙලා, කොමිස් ගත්තා කියලා චීන ගූ නැවකින් ප්රසිද්දියේ අහගෙන වන්දිත් ගෙවලා. වීරයෝ වගේ "වගා හානි වලට වන්දි දෙනවා" කීවට වන්දි දෙන්නෙ තීරණ ගත්තු, උපදෙස් දීපු අයගේ පුද්ගලික ධනයෙන් ද ? එතකොට තමන්ගෙ තීරණ ගැන වගවීමක් ඇත්තෙම නැතිද?
සල්ලි අච්චු ගැහුවම වැඩි වෙන්නෙ සල්ලි විතරයි. උද්ධමනය වැඩි වෙන් නෑ කීවා. දැන් සල්ලි වැඩි වෙලා වෙන්ටැ මේ තරම් බඩු ගණන් යන්නෙ.
අමුද්රව්ය ගෙනත් මෙහෙ නිෂ්පාදන කරන අයගෙ අමුද්රව්ය වලට ටැක්ස් ගැහුවා. නිෂ්පාදන ගෙන්වන යාලුවන්ට සහන දුන්නා.
ඩොලර් එක අසීමිතව පාලනය කරා අතේ තියෙන ඩොලර් වියදම් කරලා. අන්තිමේ බැංකුවලට සල්ලි එවපු අයත් , උණ්ඩියල් නොදැන හිටපු අයත් උණ්ඩියල් පාවිච්චි කරන්න ගත්තා උණ්ඩියල් රේට්එකයි බැංකු රේට් එකෙයි තිබුන gap එක වැඩ වුන නිසා (ඉස්සර උණ්ඩියල් ගෙවන ගානයි බැංකුව ගෙවන ගානයි අතර ලොකු වෙනසක් තිබුනෙ නෑ). රටට කොච්චර විදේශිකයො ආවත් එයාලා බැංකුවකින් සල්ලි මාරු නොකලොත් ඒ කියන්නෙ හොටෙල් වලට වියදම් කලා කියලා ඒ ඩොලර් බැංකු පද්දතියට එකතු වෙන්නෙ නෑ, එලියෙ වැඩි මිලක් ගෙවද්දි. රටගිහින් නැහිලා නැහිලා හම්බු කරපු සල්ලි අඩු රේට් එකකට බැංකුවට එවන්නෙ මොකද එලියෙ රුපියල් 40-50 වැඩිය දෙනකොට. නිෂ්පාදන අපනයනය කරපු අයගෙ ඩොලර් වැඩි කොටසක් බැංකු වලට ආවා ඉස්සර. ඒත් අමුද්රව්ය ප්රශ්නෙත් එක්ක අපනයන අඩු වෙලා ආදායම් අඩු වුනා.
(මේවා වුනේ කොරෝනා නිසා කියලා හිතනවා නම් ඉතින් මෙච්චර වෙලා මේක කියවන්න ගත කැරපු කාලය අපරාදෙ)
හැම දේකින්ම අන්තිමට වුනේ රුපියල් 250ට අඩුවෙන් තියාගන්න පුලුවන්කම තිබුනු ඩොලර් එක 350 පැනපු එකයි.
ආයෙත් කියන්නෙ, බැඳුම්කර වංචාවට මොනවා වුනත් පාස්කු ප්රහාරය නොවුනානම් මෙයැයිලට ආණ්ඩු බලය ගන්නවා කියන එක හීනයක් වෙන්න තිබුනා. අන්තිමට බැඳුම්කර වලට වුන දේකුත් නෑ, පාස්කු ප්රහාරයට වුනු දේකුත් නෑ.
.